zaterdag 30 mei 2015

Schapen en wol


 We waren bij het schaapscheren en waren alle 4 meer fan van het 'ouderwetse' handmatig scheren dan het veel luidruchtiger en onvriendelijker uitziende elektrisch scheren (al snappen we best dat dat veel sneller gaat)

 
Er boog een man handmatig herdersstokken van prachtig hout.
 
De dametjes maakten van een stok met een mesje, wol, belletjes en veren hun eigen herdersstok


 
En er waren prachtige krukjes (en nog veel meer)
 
En ik kwam reclame tegen voor het Wolcorso in Lievelde. Een soort bloemencorso maar dan dus met wol.
Is één van jullie daar wel eens geweest? Deze vlinder was in het echt veel mooier dan dat ik 'm op de foto kon vangen.
 
groet,
Christel
 
 
 
 

woensdag 27 mei 2015

Swap

Voor mijn volgers, meelezers, FBvrienden en voor Flow fans... Bij het opruimen (jawel!) kwam ik tot de ontdekking dat de Flow-kaartjes nog in de Flow zaten. Je kent ze vast, de kalenderkaartjes met voor iedere dag een spreuk, gedachten enz. Ze zijn wel op datum maar niet jaargebonden volgens mij.

Ik wil ze graag ruilen tegen iets wat jij maakt, denkt dat bij mij past of welk ander creatief idee dan ook.

Wil jij de complete set kaartjes hebben? Laat dan een berichtje achter. Ik loot 31 mei met wie ik ga ruilen.

 
Groet,
Christel

dinsdag 26 mei 2015

Sentiment

In de meivakantie gingen we kamperen, met de slaapwagen en de tent naar ons favoriete plekje in de Achterhoek.
Met de museumkaart stond er een bezoek gepland aan het Openluchtmuseum in Arnhem, samen met oma.
Daar ging ik terug mijn jeugd in:

Ik vierde die vakantie ook mijn 40-ste verjaardag en mijn baby-kamer had zo'n boxpakje hangen, de rieten stoel stond nog jarenlang op mijn kinderkamer en de Tomado-rekjes? Wat heeft mijn moeder een spijt dat ze die heeft weggedaan! 

Warme groet,
Christel

donderdag 21 mei 2015

Tas

Vrouwen schijnen heel veel tassen te hebben. Ik schijn een uitzondering op de regel te zijn, ik ben dan altijd mijn spullen kwijt.
Voorheen (lees; voor de hernia) propte ik alles in 1 tas; laptop, schrijfblok, agenda, telefoons, water, pennen, lunch, oplaadsnoeren enz. Na de hernia bleek dat niet meer te werken, mijn rug ging meteen heftig in protest.
Al snel ontdekte ik dat een postbodetas wel goed werkt, die kan scheef over mijn ene schouder naar mijn andere heup. Ik vond er 1 bij de kringloop;


voor weinig natuurlijk.
Deze tas bleek ook tijdens het vervoeren van de meneer van het hout handig, deze tas bleef tenminste zitten terwijl ik een rolstoel duwde, in tegenstelling tot een handtas, super onhandig zijn die op zo'n moment. De meneer van het hout is uit die rolstoel hoor, voordat jullie een verkeerd beeld krijgen. Hij loopt weer met 2 schoenen aan (nog niet zo ver en zeker niet hard) en gaat zelfs weer voorzichtig naar het werk.

Nu het wat rustiger wordt kon ik ook even nadenken over die tas. Niets mis met die print maar het past niet zo goed bij mij.
Dit past me beter..


De laptop, lunch, oplaadsnoeren en nog wat dingen sleepte ik mee in een boodschappentas, steeds een andere en dan met reclame... Niet zo oké voor mij en daardoor miste ik nog wel eens snoeren als ik ze nodig had. Dus behalve een andere 'klep' op mijn tas (geen andere trouwens hoor, ik heb de bloemenstof er overheen genaaid) ook een bijpassende tas voor de andere spullen. Zo kan ik het gewicht verdelen voor mijn rug en is het wat meer 'mij'.



groet,
Christel

dinsdag 19 mei 2015

Eindelijk weer eens hout

Eindelijk lukte het de meneer van het hout weer eens om wat te maken van hout. Om met hout te werken moet je minstens kunnen staan en lopen en dat was flink wat weken onmogelijk tot behoorlijk onmogelijk voor hem. Maar nu, met stukjes en beetjes, kwam er weer wat tot stand.

Want die moestuinactie was super leuk (al doe ik al het werk, bij jullie ook zo?) maar al die plantjes worden groter en namen langzaam maar zeker de hele vensterbank en de kas over. Daar moest wat ruimte voor worden gecreëerd;



Zoals je ziet is er nog wat ruimte over, dat is een kwestie van tijd totdat het volgende stevig genoeg is om uit de kas te mogen en in deze bak gaat.

Groet,
Christel

zondag 17 mei 2015

Toveren

Als iemand aangeeft dat er voor een verjaardag alleen nog wensen zijn waarbij een toverstafje nodig is zit er maar één ding op


Een toverstafje met bedels voor alles wat ik haar toewens..

Groet,
Christel

vrijdag 8 mei 2015

Gewoon/bijzonder.

Heel ver komen we nog niet, lang ook niet maar de meneer van het Hout loopt weer en daar genieten we met z'n vieren enorm van! Iedere keer weer een stap vooruit!
 
 
 

 

Hoe gewone zaken weer bijzonder kunnen worden..
 
Groet,
Christel

dinsdag 5 mei 2015

Zand, zand, zand

Alle weersvoorspellingen trotserend vonden wij dat we vanmorgen best naar de zandverstuiving konden. Het waaide hard en warm, het zand vloog om onze oren en boven alles was het prachtig!

De kleine dame waande zich op onontgonnen terrein; ze zag geen voetstappen en ging er vanuit dat daar nog nooit iemand was geweest. Heerlijk, zo'n blik.

De grote dame ging op in de natuur, zo mooi vond ze het.
 

 
We maakten kunst van dennenappels
 
 
En voordat de zware buien vielen waren wij, na een heerlijke picknick, kikkervisjes vangen en in een aantal bomen klimmend, weer thuis (met overal zand, ;-) )
 
Hoe was jouw Bevrijdingsdag?
Groet,
Christel
 

maandag 4 mei 2015

Een onbedoelde review.

De kleine dame was jarig en kreeg een koker met daarin alles om zelf een knuffel te maken, van de X..s en voor 6+ dus dat zou moeten kunnen.
In de koker een boekje, voorgeknipte stofjes, zwart vilt, vulling en borduurzijde. Kant en klaar.. behalve dat de stofjes zo rafelen dat bij het omkeren er iedere keer toch openingen ontstonden en sommige onderdelen niet omgekeerd konden worden. Sowieso moest het met de hand genaaid, dat gaven de kleine dame en ik al heel snel op.
Na een tijdje verdween de kleine dame naar haar kamer terwijl ze me vertelde; als ik weer wat kan doen, moet je me maar ff roepen.
Na nog een tijdje ontdekte ze dat het voorbeeld toch echt mooier was dan het echte ooit zou worden.
Na een nog langer tijdje, terwijl ze aanvullende stofjes had mogen zoeken uit de voorraad voor de onmogelijke onderdelen, verzuchtte ze dat ze niet snapte dat het 6+ was als zelfs ik met 39+ het zo lastig vond...
Kortom, ik heb zitten zweten op de stofjes die er bij zaten en af en toe wat vervangen en zij heeft er zelf behalve het vullen en uitzoeken van ogen en neus niets aan kunnen doen.
Maar goed, uiteindelijk is ze er heel blij mee. We stopten nog 2 kleine belletjes in zijn staart (haar staart?) waardoor ze meteen haar naam had; Tinkel.

 
Groet,
Christel
 
ps. Er zat eventjes tussen dit schrijven en publiceren... de 2 voorpoten vallen van ellende al uit elkaar door de beroerde stof. Vanavond vervang ik ook dat onderdeel. Geloof niet dat ik nog iets hoef toe te voegen aan de revieuw...

vrijdag 1 mei 2015

Ruimte voor iets nieuws

Eindelijk was er in mijn hoofd weer eens ruimte voor iets nieuws. En vast niet geheel toevallig liep ik in de  bibliotheek tegen dit boek aan

 
Een boek wat patronen in tekeningen combineert met uitgeschreven patronen. Ik schreef het vast al eens eerder; patronen in tekeningen zijn een soort Arabisch of Chinees voor mij.  Ik kan er niets mee. De tekst redde me dan ook, tot mijn verbazing snapte ik het en werd het ook nog min of meer als op hun foto's (al zijn hun foto's natuurlijk beter).
 
 
De bloemenslinger uit het boekje! De grote en kleine dame aasden er al op, mooi niet, de bloemenslinger ging in eeder genoemde bloementas.
Het smaakte naar meer dus wie weet krijgen de dametjes hun zin nog wel ergens dit voorjaar.
 
Warme groet,
Christel